گوریل ها غول هایی با رازی کوچک چرا آلت تناسلی گوریل ها بسیار کوچک است ؟


گوریل‌ها: غول‌هایی با رازی کوچک

گوریل‌ها با ضربه‌زدن به سینه و صداهای بلندشان، تصویری قدرتمند از خود به نمایش می‌گذارند. اما در یک ویژگی خاص، یعنی اندازه آلت تناسلی، به طرز شگفت‌انگیزی کوچک هستند.

یک گوریل نقره‌ای بالغ می‌تواند به قد 1.8 متر و وزن 200 کیلوگرم برسد. این یعنی یک موجود بسیار قوی که قادر است بیش از 800 کیلوگرم را بلند کند.

مجله حیات وحش BBC قدرت گوریل‌ها را بسیار چشمگیر توصیف می‌کند. گوریل‌ها می‌توانند به راحتی درختان موز را از ریشه درآورند و حتی از قفس‌های آهنین فرار کنند. اما با وجود این همه قدرت بدنی، اندازه آلت تناسلی آنها در مقایسه با سایر نخستی‌سانان بسیار کوچک است. در واقع، کوچک‌ترین آلت تناسلی نسبت به اندازه بدن را در میان تمام پستانداران دارد.

این واقعیت ممکن است با تصور ما از یک حیوان قدرتمند و غالب در تضاد باشد. اما دلایل علمی برای این تفاوت وجود دارد. مطالعات نشان می‌دهند که اسپرم گوریل‌ها عملکرد ضعیفی دارند و احتمال باروری کمتری نسبت به سایر گونه‌ها دارند. محققان معتقدند که این ویژگی‌ها به دلیل سازگاری با سبک زندگی گروهی و رقابت کم برای جفت‌گیری در گوریل‌ها به وجود آمده است.

چرا اندازه آلت تناسلی گوریل‌ها کوچک است؟ 

کوچک بودن آلت تناسلی گوریل واقعاً قابل توجه است. با طول حدود 3 سانتی‌متر، کوتاه‌تر از متوسط آلت تناسلی نوزادان انسان است و بسیار کوچکتر از حد پایین برای یک میکروپنیس انسانی است.

آنها نه تنها از نظر طول آلت تناسلی کوچک‌ترین عضو خانواده انسان‌سایان هستند، بلکه در بخش بیضه‌ها نیز کمبود دارند. بیضه‌های آنها کوچک است، تعداد اسپرم آنها کم است و حتی اسپرم‌های کمی که تولید می‌کنند، و در کار واقعی خود یعنی باروری تخمک، بسیار ضعیف عمل می‌کنند. یک مطالعه منتشر شده در اوایل سال جاری در مجله eLife توضیح داد: "اسپرم گوریل عملکرد میتوکندریایی بسیار پایینی دارد [...] سرعت شنا کند و نیروی شنا ضعیف دارد."

نویسندگان ادامه دادند: "گوریل‌ها همچنین دارای [...] نسبت بالایی از اسپرم‌های غیرمتحرک و غیرطبیعی هستند." "اسپرم گوریل همچنین به طور ضعیف‌تری نسبت به گونه‌های دیگر به زونا پلوسیدا تخمک متصل می‌شود."(زونا پلوسیدا یک لایه محافظتی است که اطراف تخمک را احاطه کرده است. این لایه از جنس پروتئین بوده و نقش بسیار مهمی در فرایند لقاح ایفا می‌کند)

در واقع، این ویژگی‌های ضعیف در ژنوم گوریل‌ها به اندازه‌ای قوی هستند که اکنون می‌توانند به گونه ما برای تکثیر کمک کنند. در همان مطالعه، محققان توانستند برخی از ژن‌ها را در گوریل‌ها با معادل آنها در انسان‌ها مطابقت دهند و دریافتند که بسیاری از آنها در مردانی با تعداد اسپرم کم یا بدون اسپرم به طور قابل توجهی غنی شده‌اندبه طور ساده تر محققان متوجه شده‌اند که برخی ژن‌ها در گوریل‌ها و در مردان نابارور به طور مشترک وجود دارند و این ژن‌ها در گروه مردان نابارور بیشتر دیده می‌شوند. این نشان می‌دهد که ممکن است این ژن‌ها در ایجاد مشکلات باروری در مردان نقش داشته باشند.


به طور خلاصه، "غنی شدن" یک ژن به معنای فراوانی بیشتر آن ژن در یک گروه خاص نسبت به گروه دیگری است.

به طور کلی، گوریل‌ها به ما نشان می‌دهند که اندازه آلت تناسلی بزرگ لزوماً به معنای باروری بیشتر نیست. این یافته، تمام باورهای نادرستی که درباره ارتباط مستقیم بین اندازه آلت تناسلی و قدرت باروری وجود دارد را زیر سوال می‌برد.


چرا آلت تناسلی گوریل‌ها این‌قدر کوچک است؟

شاید برایتان عجیب باشد که یک گوریل نقره‌ای - قوی‌ترین و با نفوذترین نخستی‌سان - آلت تناسلی بسیار کوچکی داشته باشد. با این حال، به نظر غیرمنطقی می‌رسد اما این دو واقعیت در واقع به هم مرتبط هستند. سوزان هاروی، که اکنون رئیس مدارس، تاثیر و مشارکت‌های ملی در موسسه سلطنتی است، در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۲ برای UCL توضیح داد: "جثه بزرگ گوریل نر در واقع دلیل این است که او آلت تناسلی کوچکی دارد."


علت این پدیده چیست؟


علت اصلی این موضوع به نحوه رقابت گوریل‌های نر برای جفت‌گیری برمی‌گردد. گوریل‌های نر برای به دست آوردن ماده‌ها بیشتر به قدرت بدنی خود متکی هستند تا به کیفیت اسپرم. به عبارت دیگر، آنها با استفاده از قدرت خود بر سایر نرها غلبه کرده و به ماده‌ها دسترسی پیدا می‌کنند.

از آنجایی که رقابت اصلی بر سر جفت‌گیری بر اساس قدرت بدنی است، نیازی به تولید اسپرم زیاد و با کیفیت بالا وجود ندارد. در نتیجه، آلت تناسلی و بیضه‌های گوریل‌ها کوچک‌تر شده و تعداد اسپرم آنها نیز کاهش یافته است.

به عبارت ساده‌تر، گوریل‌های نر برای جفت‌گیری بیشتر به مشت‌هایشان تکیه می‌کنند تا به اسپرم‌هایشان!


دلیل این موضوع بسیار ساده است: جوامع گوریل‌ها هم سلسله مراتبی و هم تقریباً همیشه چندهمسری هستند - یعنی یک نر غالب وجود دارد و او حق جفت‌گیری انحصاری با تمام ماده‌های گروه را دارد. در اصل، آلت تناسلی آنها کوچک است زیرا نیازی نیست بزرگ باشد: "هنگامی که رقابت بین نرها از طریق پرخاشگری فیزیکی رخ می‌دهد، یک نر آلفا ممکن است رقبای خود را شکست دهد و موفقیت جفت‌گیری خود را بدون نیاز به رقابت اسپرم کنترل کند"، هاروی نوشت. "سایر نرهای کوچک‌تر از نظر فیزیکی دسترسی کمی به ماده‌های گروه دارند."

اگر گوریل‌ها را با پسرعموهای بزرگ‌بیضه‌ای خود، یعنی شامپانزه‌ها مقایسه کنیم، تصویر واضح‌تر می‌شود. شامپانزه‌ها، برخلاف گوریل‌ها، "در گروه‌های بزرگ چندنر، چندماده زندگی می‌کنند، جایی که ماده‌ها می‌توانند با بسیاری از نرها جفت‌گیری کنند"، هاروی توضیح داد. "اسپرم می‌تواند تا چهار روز پس از انزال زنده بماند و در نتیجه هنگامی که ماده‌ها با دو نر به دنبال هم جفت‌گیری می‌کنند، اسپرم از دو نر می‌تواند در رقابت مستقیم باشد."

اگر شما یک شامپانزه نر هستید که امیدوارید DNA خود را به نسل بعدی منتقل کنید، پس به نفع شماست که اسپرم قدرتمند، کارآمد و فراوان تولید کنید. در نتیجه یک جفت بیضه بزرگ، بیش از یک سوم وزن مغز شامپانزه است،  برای مقایسه، انسان‌ها کمتر از سه درصد دارند و قادر به تولید مقادیر زیادی اسپرم و چندین بار در روز هستند

و بله، ما دقیقاً می‌دانیم که شما چه فکر می‌کنید...

انسان‌ها چگونه اندازه‌گیری می‌شوند؟

بنابراین، در مقیاس از "گوریل" تا "شامپانزه"، انسان‌ها کجا قرار دارند؟ خوب، عجیب است، این نوعی پارادوکس است.


چرا آلت تناسلی انسان‌ها متفاوت است؟


مارک ماسلین، استاد دیرینه‌اقلیم‌شناسی در دانشگاه کالج لندن، در مقاله‌ای در سال 2017 نوشت: "انسان‌ها نسبت به سایر نخستی‌سانان بزرگ، آلت تناسلی بسیار بلندتر و پهن‌تری دارند." با این حال، "بیضه‌های ما نسبتاً کوچک هستند و مقدار نسبتاً کمی اسپرم تولید می‌کنند."

ویژگی‌های جفت‌گیری دیگر در گونه ما نیز به همین اندازه نامتناسب هستند. ماسلین اشاره کرد که در حالی که آلت تناسلی انسان ممکن است بزرگ باشد، اما "بسیار ساده است - یعنی برآمدگی، چین‌خوردگی یا هر ویژگی هیجان‌انگیز دیگری که سایر نخستی‌سانان دارند را ندارد."

این فقط یک نظر منفی بی‌اساس نیست در واقع درنخستی‌سانان، آلت تناسلی ساده معمولاً نشانه‌ای از تک‌همسری یک گونه است و یافتن آن در انسان‌ها عجیب است، ماسلین توضیح داد: "[این] با این واقعیت که مردان به طور قابل توجهی بزرگ‌تر از زنان هستند، در تضاد است، زیرا این نشان می‌دهد که پیشینه تکاملی ما شامل درجه قابل توجهی از چندهمسری به جای تک‌همسری انحصاری است."

تلاش‌های زیادی برای آشتی دادن این دو دیدگاه متضاد در مورد گونه ما انجام شده است - شاید مردان بزرگ‌تر از زنان هستند تا از فرزندان بسیار آسیب‌پذیر ما محافظت کنند؛ شاید آلت تناسلی به ظاهر "ساده" انسان سلاح مخفی خود را در تاج آلت داشته باشد. اما در نهایت، ماسلین پیشنهاد می‌کند که تلاش برای توضیح اندام تناسلی عجیب انسان از طریق لنز زیست‌شناسی گسترده‌تر نخستی‌سانان ممکن است کاملاً تاکتیک اشتباهی باشد.


چرا تک‌همسری در انسان‌ها رواج یافته است؟

مارک ماسلین می‌گوید: "اگر تکامل سیستم‌های جفت‌گیری تک‌همسری در انسان‌ها را از منظر جامعه انسانی بررسی کنیم، واضح است که حفظ و محافظت از بیش از یک همسر در یک زمان، نیازمند تلاش اجتماعی بسیار زیادی است." او اضافه می‌کند: "فقط زمانی که مردان به منابع و قدرت اضافی دسترسی دارند، می‌توانند از چندین زن محافظت کنند، معمولاً با اطمینان از اینکه مردان دیگر از آن‌ها محافظت می‌کنند."

به عبارت دیگر، او توضیح می‌دهد که برای داشتن چندین شریک جنسی به عنوان یک انسان، به منابع و موقعیت اجتماعی زیادی نیاز است - بنابراین، برای اکثر افراد، ساده‌ترین راه این است که به سادگی از این کار دست بکشند. تک‌همسری به صورت فرهنگی تایید می‌شود، مگر برای تعداد کمی از افراد که می‌توانند از نظر مالی از این کار حمایت کنند یا از آن فرار کنند.

ماسلین در پایان می‌گوید: "در جوامع پیچیده انسانی، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اندام جنسی مغز است." در حالی که گوریل‌ها ممکن است برای اثبات سلطه خود به سینه بزنند، مردان انسان ممکن است ثروت، هوش یا ظاهر خوب خود را به رخ بکشند؛ در حالی که شامپانزه‌ها باید برای پیشبرد خانواده خود به اسپرم‌های فراوان متکی باشند، انسان‌ها تمایل دارند بر اساس عوامل شخصی یا اجتماعی، زوج‌های طولانی‌مدتی را تشکیل دهند.

ماسلین می‌نویسد: "در جایی از گذشته تکاملی ما، هوش و اجتماعی بودن ما به عامل اصلی دسترسی ما به شرکای جنسی تبدیل شده است." نه اندازه یا شکل آلت تناسلی مرد.


IFL science

ارسال یک نظر

0 نظرات