اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب در حال بررسی نرخ انبساط جهان هستند. آن‌ها به‌ویژه روی یک ابرنواختر به نام SN H0pe تمرکز کرده‌اند که توسط خوشه‌ای از کهکشان‌ها بین آن و ما، لنز گرانشی شده است.
این ابرنواختر زمانی کشف شد که سه نقطه نورانی جدید در تصاویر وب مشاهده شدند که در داده‌های قبلی تلسکوپ هابل وجود نداشتند. این سه نقطه نورانی هرکدام نشان‌دهنده یک مرحله از انفجار ابرنواختر هستند.
اثر لنز گرانشی باعث شده است که نور ابرنواختر از سه مسیر مختلف به ما برسد. این امر شبیه به حالتی است که فرد در مقابل یک آینه سه‌لتی در زمان‌های مختلف یک حرکت را انجام می‌دهد.
تصاویر سه‌گانه از SN H0pe به دانشمندان امکان می‌دهد تأخیر زمانی، فاصله و ویژگی‌های لنز گرانشی را بررسی کرده و مقدار جدیدی برای ثابت هابل (H0)، یعنی نرخ انبساط جهان، به دست آورند.
ابرنواختر SN H0pe یکی از دورترین ابرنواخترهای نوع Ia است که تاکنون مشاهده شده. این نوع ابرنواخترها به‌عنوان "شمع استاندارد" شناخته می‌شوند زیرا درخشندگی ذاتی آن‌ها مشخص است و می‌توان از آن‌ها برای اندازه‌گیری دقیق فاصله‌ها استفاده کرد.
تیمی از محققان با بررسی نور SN H0pe که به اجزای رنگی‌اش تجزیه شده بود، تأیید کردند که این ابرنواختر از نوع Ia است و از آن برای محاسبه ثابت هابل استفاده کردند.
هفت گروه مختلف، مدل‌های لنز گرانشی را برای توضیح توزیع ماده در خوشه کهکشانی ارائه دادند. این مدل‌ها بر اساس توانایی‌شان در پیش‌بینی روشنایی و زمان‌های تأخیر ابرنواختر ارزیابی شدند.
نتایج این مدل‌ها به‌صورت مستقل و بدون سوگیری بررسی و در یک رویداد زنده به گروه‌ها اعلام شد. مقدار ثابت هابل که به دست آمد ۷۵.۴ کیلومتر بر ثانیه بر مگاپارسک بود.
این دومین باری است که ثابت هابل با استفاده از روش لنز گرانشی اندازه‌گیری می‌شود و اولین باری است که از یک "شمع استاندارد" برای این کار استفاده شده است.
این کشف یکی از یافته‌های مهم تلسکوپ جیمز وب است و به دانشمندان کمک می‌کند تا درک بهتری از انبساط جهان و تغییرات آن در طول زمان به دست آورند. مشاهدات آینده دقت این اندازه‌گیری‌ها را بهبود خواهد بخشید.
ترجمه کازمولوژی
منبع
0 نظرات